And i think to myself: " what a wonderful world"

Vanmorgen werden we (met uitzicht op een prachtige plek) 'wakker' in onze mooie Nissan Ad. Ik heb niet bijzonder veel geslapen maar dat kan je natuurlijk ook niet echt verwachten voor een eerste nacht slapen in een auto. M`n dunne zelfopblaasbaar matrasje was net dun genoeg om de prettige harde ondergrond van de auto te voelen. Zo ervaar je dus niet alleen wat het is om met weinig rond te komen maar ook wat het is om je oud en krakkemikkig te voelen. Nadat ik even m`n botjes wat vrijheid heb gegeven ga ik wat foto`s maken van het uitzicht. Daarna neem ik een warme douche en voel ik mij ineens weer jong. Na het ontbijt vertrekken we naar Taipo. De route er naartoe is prachtig. Ik kan veel vertellen maar foto`s en verhalen kunnen maar een fractie weergeven van de schoonheid die we hebben gezien. Prachtige uitzichten, aparte bomen, wilde bossen, off-road weggetjes, verlaten huizen en ga zo maar door. We reden op een slingerend grindweggetje met ongelooflijk mooie natuur om ons heen; ja, hier wordt je echt stil van. Na ongeveer twee uur rijden komen we aan in Taipo. Hier gaan we glowworms bekijken. Dit zijn larven die in grotten leven. Doordat het in grotten helemaal donker is, zie je een soort lichtgevende vloeistof die in de larf wordt aangemaakt. Zodoende krijg je in donkere grotten allemaal lichtgevende larven te zien. Toen we vanaf de auto naar de grotten liepen zagen we allemaal mensen lopen met laarzen aan die nat waren. De net aangetrokken dichte schoenen en lange broek hebben we toen maar even ingeruild voor een korte broek met teenslippers. We liepen de grotten in en al gauw moesten we een stukje door het water lopen. Overal lagen kleine en grotere stenen. Ons 'pad' (wat er helemaal niet was) werd afgewisseld door glibberig kleiachtige grond, stenen, water en rots. Soms konden we makkelijk rechtop lopen en vooral op de hoge stukken waren enorm veel glowworms. Dit is een ongelooflijk mooi gezicht. Het is net alsof je naar allemaal blauwe sterretjes staat te kijken alleen zijn de sterren dan een stuk dichterbij. Soms moesten we op onze handen en voeten of haast kruipend tussen de grotten voortbewegen om de mooiste plekken te zien. Met in de ene hand onze mobiel met zaklamp en met de andere hand zoekend naar een goede weg, vonden we onze weg door de grotten. Toen we hier weer uit waren kwamen we weer in een prachtig natuurgebied. Na een tijdje gaan weer verder, op weg naar Camp Kiwi in Otorohanga. Dit schijnt, zoals we gisteren hebben gehoord, een dagcamping op een prachtige plaats te zijn dichtbij Waitomo. Onderweg zoeken we naar een second-handshop voor wat camping gear. We hebben namelijk geen bestek, pannen en bekers. Daarnaast is het ook wel fijn als we wat extra dekens hebben om op te liggen zodat het lichaam net iets meer rust kan krijgen dan afgelopen nacht. We slagen hier enorm goed maar we zouden geen echte Nederlanders genoemd mogen worden als we niet wat van de prijs zouden proberen te krijgen. De kosten zouden rond de $60,00 liggen en uiteindelijk hebben we alles mee gekregen voor $40,00. Dit op één voorwaarde namelijk dat we haar een knuffel zouden geven. Nou, voor ongeveer $20,00 wil ik best knuffels uitdelen! Met een super goed gevoel, en een nog meer gevulde auto vertrekken we uit het dorpje en vervolgen onze weg naar Otorohanga. Hier aangekomen maken we onze achterbank slaapvriendelijk met onze nieuw gekochte dekens en daarna gaan we koken. We eten een groente-omelet met geroosterd brood. Dit kan ik nu eindelijk eten met mijn eigen bestek, dat is even fijn! Na de afwas is het al over tienen geweest en gaan we naar bed. Nog even wat mensen een berichtje sturen en dan gauw slapen. Voor het eerst sinds ik hier ben aangekomen heb ik echt best wel lekker geslapen. Wel een paar keer wakker geweest maar dat mag de pret niet drukken.