Alone in Australia

Lieve lezers,

Allereerst wil ik de mensen die mij persoonlijk hebben gevraagd waar mijn verslagen bedanken! Het doet mij écht enorm goed om te merken dat er zoveel mensen zijn die meeleven en meelezen!

Er is veel veranderd sinds mijn laatste blog. Ik heb drie dagen met de drie medereizigers gereisd en toen zijn we opgesplitst.

In Byron Bay was ik voor het eerst weer alleen en als er één plek is in Australië waar ik mij echt op mijn gemak voelde dan was dat in Byron Bay. Mensen met cowboyhoedjes, teenslippers, blote voeten, twee verschillende sokken, lange jurken, zwemkleding et cetera et cetera. Alles is hier mogelijk. Het hele dorp lijkt vrolijk en in een vakantiestemming te zijn. De zon schijnt vrolijk en de golven maken het vakantiegevoel helemaal af. Wanneer je 's avonds over straat loopt hoor je overal straatmuzikanten die hun lied laten horen. De sfeer is echt ongelofelijk gemoedelijk. In de paar dagen dat ik daar ben geweest heb ik al behoorlijk wat contacten gemaakt en wanneer ik over straat loop wordt ik regelmatig bij naam gegroet. Toch komt er ook voor deze plaats een tijd om het te verlaten.

Na Byron Bay is er enorm veel tegenslag en stress geweest. Dit is ook de reden dat er al een tijdje geen reisverslag is geweest. Door alle gebeurtenissen is het soms moeilijk om positief te blijven, energie te blijven houden en inspiratie te vinden voor het schrijven van reisverslagen. Ik merk dan ook dat mijn dagelijkse persoonlijke reisverslagen steeds korter worden en dat ik mijzelf er echt toe moet zetten om dit dagelijks bij te houden.

Ondertussen is de camera van mijn telefoon gebarsten, mij net nieuwe Lumix camera is kapot, de batterij van de auto heeft het begeven, ik heb nog steeds geen reisgenootje, mijn plan veranderd drie keer per dag (erg frustrerend, daarom heb ik nu alleen nog een route, geen tijdsbestek meer en dat werkt beter), tours zitten volgeboekt terwijl je hier al wel voor hebt betaald en ga zo maar door. Dit is een klein begin van de lange lijst maar ik denk dat ik dit alles nodig had om erachter te komen dat ik dit alles niet met mijn eigen krachten kan.

Terug naar de leuke gebeurtenissen; Vorige week ben ik met een tour mee geweest naar Fraser Island. We hebben de meest witte stranden gezien, in de meest heldere meren en beken gezwommen en meest bijzondere sterrenhemel gezien. Van dit laatste heb ik nog het meest genoten. Wanneer je de golven op het strand hoort slaan, de zachte wind tegen je lichaam voelt en de enorme sterrenhemel boven je ziet, ja, dan word je stil en enorm klein. Wat is de natuur toch prachtig!

Op dit moment verblijf ik in Airly Beach. Hier heb ik leuke mensen ontmoet waarmee ik al leuke dingen heb gedaan. Gisteren waren we aan het rijden. Onderweg komen we een bordje tegen met "Whitsundays great walk". Met de skills van een gevorderde verdwaalde, maak ik een u-turn en volgen we de bordjes. Nadat we zandweggetjes, smalle wegen en stof hebben overleeft, komen we aan bij een bord wat ons meerdere wandelingen wijst. We kiezen voor de wandeling van twee kilometer. Het bos ziet er wild uit. Overal zie je afgeknakte bladeren, takken of zelfs hele bomen. Het lijkt wel alsof er een enorme storm is geweest maar Gina weet te vertellen dat dit heel normaal is. Ik loop voorop en opeens hoor ik Gina enthousiast iets zeggen. Ik kijk om en zie Gina en Marina naar iets kijken in de lucht. Wanneer ik iets dichterbij kom, zie ik een enorme zwarte spin met oranje ringen op zijn poten in een meterslang web zitten. De spin zelf is enorm, tussen de 15-20 centimeter. We bewonderen deze reusachtige spin voordat we verder lopen. De wandeling duurt veel minder lang dan aangegeven en voor we het weten zijn we alweer op de weg die ons lijdt naar de auto. Ik zie een beestje in het gras springen en kijk wat het is. Een sprinkhaan, ook tussen de 15-20 centimeter zit op een blad, net iets bij mij vandaan. Het is de eerste keer dat ik zo'n enorme sprinkhaan zie. Enthousiast lopen we terug naar de auto. We zoeken een mooi plekje op waar we de zonsondergang kunnen bekijken en tegelijk een mooi zicht hebben op Airly Beach. De huisjes tegen de bergen, het water en de boten in het water maken dat het een prachtig uitzicht is. Als afsluiter gaan we een drankje drinken op een prachtige plek met een prachtig uitzicht over de stad. Een fijne bijkomstigheid: wanneer je een drankje benuttigd mag je gebruik maken van hun zwembad en hottub. We laten ons hier lekker in glijden en genieten van het warme water. Het is al laat aan het worden en dit voelen we ook aan onze magen. Na heel wat overleggen besluiten we toch zelf eten te koken. Even later staan er heerlijke burrito's met rijst, groentes, salsa en spinazie op ons te wachten. Wanneer onze buiken vol zijn hebben we geen energie meer om iets te doen. Ik kruip achterin mijn auto en denk tevreden terug aan deze dag.