It`s time to get goin' -Tom Petty

Nadat ik ongeveer zeven onafgemaakte blogs in mijn telefoon heb staan, heb ik vandaag besloten er écht eens één af te maken en online te zetten.

Toen ik de vorige blog schreef verbleef ik in Airly Beach. Hier heb ik ook de kerstdagen doorgebracht. Het is zo apart om het kerstdiner op het strand te hebben in plaats van in een verwarmd huis met een sneeuwpop voor de deur! We zouden eigenlijk met vier personen het kerstdiner hebben, twee andere Nederlandse jongens en nog een andere Nederlandse meid die ik ook in Airly Beach had ontmoet. Zoals al verwacht liep dit net even iets anders. Die dag kwamen we namelijk nog een heel aantal solo-backpackers tegen die anders helemaal alleen zouden zijn. Zodoende hebben we hen ook uitgenodigd en zaten we `s avonds in plaats van vier mensen, met acht mensen op het strand.

Ondertussen ben ik met mijn super lelijke auto verder naar het Noorden gereisd. Mijn eerste stop was op "Maggie's". Eigenlijk heet dit eiland Magnetic Island maar de Aussie's hier zijn nogal lui en korten elk woord af.
Maggie's staat bekend om haar wildlife. Overal staan borden met 'pas op krokodillen', 'pas op koala`s, 'pas op kangaroes', et cetera. Helaas, waar wij ook keken, geen koala of krokodil te zien. Ik zeg wij want op Maggie's heb ik twee super leuke meiden ontmoet. Ik ontmoette Mathilde en Nathalie zomaar ergens op straat. Ik hoorde ze Nederlands spreken en vroeg aan hen in welk hostel ze verbleven. Zo voorbereid als ik natúúúrlijk altijd ben, had ik dit nog niet geregeld. Ik kan één ding wel vertellen; na twee en halve maand in een auto slapen waardeer je het ineens enorm om op een écht matras te liggen in een verkoelde kamer!

Het is al behoorlijk op temperatuur als ik Mathilde en Nathalie ontmoet op de afgesproken plek. We gaan vandaag de 'sportievelingen' uithangen. We willen namelijk vandaag een stuk van het eiland bekijken door verschillende hikes te doen. Vol goede moed beginnen we aan onze eerste hike. Het is enorm warm en de straaltjes zweet stromen van ons lichaam af. Nathalie loopt voorop en rent met een enorme snelheid de steile paadjes omhoog. Na ongeveer drie minuten zitten we uitgeput op een grote steen uit onze waterflessen te drinken. Misschien hebben we dan toch niet helemaal de conditie die we denken te hebben?! Het tweede gedeelte wordt iets rustiger afgelegd en na een tijdje komen we aan op een prachtige plek wat bijna een privé strand is. Op dit strand komen we er steeds meer achter dat het eigenlijk super leuk klikt tussen ons drieën. Het eerdere aanbod dat ik ze mee zou nemen naar Cairns wordt steeds meer een plan en het lijkt er steeds meer op dat we een paar dagen met elkaar mee zullen reizen. De zon is zó sterk dat we niet lang op dit strand kunnen blijven en dus gaan we weer verder. Vol goede moed na dit rustmoment zoeken we een volgende hike uit. Niet veel dan 500 meter later hangen onze tongen op de grond en vragen we onszelf sterk af waarom we dit ook alweer wilden doen met deze hitte. Eén van de beide dames kwam op het super goede idee om te gaan liften. Blijkbaar zagen we er behoorlijk slecht uit want gelijk de eerste auto die op dit stoffige weggetje kwam, pikte ons al op. Helemaal dubbelgevouwen (in verband met de lage ruimte) lagen we achterin deze 4x4. Lachend moedigden we de stoere mensen aan die deze weg wél per voet aflegden en jaloers keken naar ons kleine maar ó zo begeerde plekje in de auto. Maar ook aan deze rit kwam een eind en daarna was weer een hike gepland. Eéntje waarbij we een grote kans hadden om koala`s te zien. Helaas keerden we terug zonder ook maar één koala gezien te hebben. Wel zagen we een prachtig uitzicht over Magnetic Island.
Na drie dagen en twee nachten Magnetic Island gaan we weer naar het vaste land. Mathilde en Nathalie springen bij mij in de auto en zo rijden we met z`n drieën naar Mission Beach, een klein plaatsje waar niets, maar dan ook écht niets te doen is dan alleen op het strand in de schaduw liggen. Na twee nachten rijden we door naar Cairns. Ondertussen is er al besproken dat Nathalie en Mathilde mijn superluxe sportwagen overnemen, dat is in ieder geval alweer een zorg minder.

In Cairns begint ook mijn duikcursus. Een paar weken geleden heb ik spontaan een duikcursus geboekt en nu is de dag aangebroken dat deze cursus begint. Ik word `s ochtends vroeg al opgehaald door Ryan, de duikinstructeur. Na drie keer een uur Engelse uitleg via film kijken en toetsen, gaan we eindelijk naar het praktijk gedeelte. Eerlijk is eerlijk, zulke Engelse lessen met alleen maar informatie is best pittig en dan is het fijn als je eindelijk weer iets in de praktijk mag oefenen. Na twee dagen Engelse filmpjes met uitleg kijken, toetsen maken en oefenen in een zwembad, gaan we duiken bij The Great Barrier Reef. Het reef is echt fantastisch! Het is niet heel erg kleurrijk maar de vormen zijn ontzettend mooi! Daarbij komt dat er enorm veel verschillende vissen om je heen zwemmen. Vissen van een halve centimeter tot vissen dik over een meter, alles is te zien. Sommige vissen zijn grijs, anderen oranje, geel, paars, wit, gestreept, gestippeld, gevlekt, of alle kleuren van de regenboog. Ik kan proberen het uitgebreid te beschrijven maar mijn uitgebreidste beschrijving zal niet in de buurt komen van de werkelijkheid. Daarom zal ik proberen wat foto`s toe te voegen aan de blog.
Omdat onze 'geliefde' Koreanen (welke enorm veel irritaties hebben opgeleverd doordat zij enorm slome leerlingen zijn qua duiken) zo snel uit hun zuurstof waren, duurden de duiken helaas niet zo lang. Gelukkig mochten we na het duiken nog wel het water inspringen met snorkels. Samen met Hannah als buddy achtervolgden we vele vissen. En….. vandaag zagen we een schildpad!! Dit was zóó mega cool! Het is dan niet zo`n schildpad die we uit onze aquaria kennen maar écht een hele grote. Deze was zo`n anderhalve meter schat ik (en dit keer overdrijf ik niet:P ).
Verder hebben we vandaag ook kanibaal-vissen gezien. Heel droog hing deze grote vis van zo`n dikke meter lang in het water terwijl hij rustig zijn prooi afwachtte. Wanneer er een onschuldig visje voorbij kwam zwemmen, deed deze luie vis zijn mond open en weg is het visje.
Na deze dagen van leren, (ja, echt weer met de neus in het boek) oefenen en laten zien dat je het kan, krijgen we onze PADI, open water brevet. Terwijl ik eerst nog erg twijfelde of ik deze cursus niet beter kon verkopen, ben ik nu al aan het kijken waar de beste duikplekken zijn in de volgende landen waar ik naartoe ga. De onderwater wereld is zo mooi dat ik dit graag vaker wil zien!

Nu ik een klein stukje terug lees zie ik dat ik alweer een aardig verhaal heb geschreven en ga ik dus afronden. Als laatste zal ik jullie even op de hoogte brengen van mijn nieuwe plannen. Want ik zou geen Rianne heten als er weer geen dingen waren veranderd. Mijn plan was om na Cairns de outback in te gaan. Ik zou naar Alice Springs rijden, Uluru, daarna helemaal naar beneden, de Great Ocean Road en daarna naar Melbourne. Dit is ongeveer 5500 kilometer waar bijna geen mens komt, echt woestijn. Hierna zou ik naar Tasmanië vliegen, een mooi eiland van Australië. Omdat ik na verschillende keren facebookberichten posten nog geen reismaatje had gevonden, heb ik besloten alles eens om te gooien en de andere kant op te gaan. Zo kwam het dat ik vorige week ineens een ticket naar Bali in mijn mailbox had staan. Aankomende donderdag hoop ik naar dit prachtige eiland te vliegen. Hier wil ik ongeveer twee weken blijven voordat ik met de boot naar één van de Gili-eilanden ga. Hier blijf ik 1 of 2 dagen en daarna wil ik graag naar Lombok. Ik ben super benieuwd welke nieuwe avonturen er wachten en ik heb eigenlijk ook erg veel zin om met nieuwe energie het volgende land in te gaan!

Als laatste wil ik jullie allemaal nog een gelukkig nieuwjaar wensen:)


Veel liefs,

Rianne